Akhisar İlçesi merkez haricinde 9 kasaba ve 86 köyden oluşmaktadır. Merkezde 14,kasabalarda ise 20 mahalle muhtarlığı mevcuttur Devlet yönetimi ile halk arasında iyi bir ilişki vardır.

Köylerimizde genelde toplu yerleşim düzeni vardır. Ancak özellikle dağlık bölgelerimizdeki köyler olmak üzere 36 köyümüzde toplam 71 mahalle bulunmaktadır. Bunların 55inde devamlı oturulmakta,16’sı ise sadece yaz aylarında kullanılmaktadır.11 mahalle nüfusu 100’ün üzerindedir. Köy bağlıları ile birlikte kırsal kesimdeki ünitesi sayısı 157 dir.

İlçede kaymakamlık ve Bakanlıkların Taşra teşkilatı olan İlçe Müdürlüklerinin hepsi İlçe Özel İdare Müdürlüğü mevcut olup, TEKEL yaprak tütün işletme müdürlüğü, Orman İşletme Müdürlüğü, Kadastro Müdürlüğü, Meteoroloji İstasyon Müdürlüğü, Askerlik Şubesi Bakanlığı gibi çevre yerleşim birimlerine de hizmet veren bölge veya işletme düzeyinde teşkilatlanan birimlerde bulunmaktadır. 

İlçe adli yönden ağır ceza merkezidir. Garnizon Komutanlığı ise Hava Meydan Komutanı tarafından ifa edilmektedir.

İLÇE NÜFUSU

İLÇE NÜFUSU

COĞRAFİ YAPI

Akhisar. İzmir-İstanbul karayolu üzerinde ilçenin adım taşıyan Ovanın hemen ortasında kurulmuş, Manisa’ya 52. İzmir’e 90. Balıkesir’e 86 km uzaklıktadır. Doğusunda Gördes güneyinde Gölmarmara. Güneybatısında Saruhanlı,Batısında Sındırgı,ilçeleri ile çevrili olup ilçe yüz ölçümü 1750 km2’dir.

DAĞLAR

İlçe merkezi deniz seviyesinden 94 km yüksekliktedir.En yüksek nokta 1224 rakımlı Sıdan Dağı.En alçak nokta ise 60 rakımlı Kum Çay boğazının tabanıdır.Görenez dağı kuzeydoğuya doğru Sıdan Yaylası ile birleşir.Çam Ormanları ile kaplı bu yayla Cüneyt ve Gürdük derelerini birbirinden ayırır.Kadıdağı ovayı kuzeyde keser, onun batısında Yatağan sırtlan uzanır.Yine ovanın kuzeyinde Demirci Dağları ile bunun uzantısı olan Gölcük Dağları yer alır.Simav Dağları da denilen bu dağlar büyük bir dağ kütlesi oluşturur.Ovanın batısında bulunan Yunt Dağlan bazı kısımlarda zengin bir orman örtüsü içerirler.Güneydeki başka bir yükseltide Çal Dağı’dır.Akhisar Ovasının toprak yapısı Alüvyonaldır.

AKARSULAR

Akhisar Ovasının en önemli akarsuyu, antik devirde Hyllos ya da Phryrgos çayı denilen Kum Çayıdır.Kum çayı ilk çıktığı yer olan Gördes yakınlarında Gördes Çayı olarak anılır.Bu çay 60 km yol aldıktan sonra Karayakup Köyünün 5 km güneydoğusundan Akhisar ilçe sınırına girer ve batıya doğru 18 km uzunluğundaki bir boğazı açıp Çömlekçi Köyünün 3 km kuzeydoğusunda Kayacık deresi ile birleşir, daha sonra kuzeydoğuya yönelerek Sazoba Köyü ile Beyoba Kasabasının yanından geçer ve Gürdük Çayına katılır.Sonra birlikte Gediz Nehrine ulaşırlar.Kum Çayı sel karakteri taşıyan bir çaydır.Bu nedenle Gölmarmara’ya 4 km uzalklıkta bir regülatör ve Marmara Gölüne akıtılmak üzere birde kanal yapılmıştır.Kayacık Deresi Akhisar’a bağlı Yeğenoba Köyü sırtlarında doğar ve Karaoğlan Dağı’nda beslenir.Yaykırıldık Değirmeni yakınında başka bir kol ile birleşir.Güneye, sonra Batıya doğru akarak Gördes Çayına katılır ve Kum Çayını meydana getirirler.Akhisar-Gölmarmara yolunun sağ tarafında Ilıcaksu (Göbez) bulunur.Suyu^bir sıcak su kaynağından doğmaktadır, Ilıcaksu batıya doğru akarak 18 km sonra Hursitpaşa Çiftliği yakınında Kum Çayı ile birleşir.Gürdük Çayı eski çağlarda Lykosadı verilen Gürdük Çayı Akhisar’ın Kuzeydoğu sınırında Foça ve Şahinkaya sırtlarından doğar ve 5-6 km ileride ilçe sınırları içine girer.Başlıca iki kol halinde akarak Sanlar Köyü yakınlarında birleşirler.Kuzeydoğudan güneybatıya doğru akan dere Başlamış Köyü yakınlarında sağdan bir kol daha alarak Akhisar ovasına iner ve yatağı gittikçe genişler.Muştular,Dingiller,Seydi Ahmet Mahallesi,Kayalıoğlu.Kapaklı yönünde devamlı güneybatıya doğru ilerleyerek Beyoba kasabasının biraz kuzeyindeki Hursitpaşa çiftliği içinde Kum Çayı ile birleşir .İlçeye kuzeyde 3 km.batıda 4 km. uzaklıktadır.Uzunluğu 65 km.dir.

TURİZM

Şehrimiz gerek antik çağlardan,gerekse daha sonraki yıllardan gelen tarihsel ve kültürel zenginliklerle doludur. Halen Akhisar Devlet Hastanesi’nin bulunduğu höyükte İ.Ö.3000 yıllarından kalma mezar ve çanak çömlekler ile kayda değer antik eserler bulunmuştur.Antik Kent olan Thyateira bugünkü modern kentin altında kalmıştır.Çeşitli araştırma ve kazılarda eski kent yapısı ile ilgili kalıntılar bulunmuştur. Bunların en önemlisi kent merkezinde bulunan Tepe Mezarı kazısı sonrası bulunan kalıntılardır. Çeşitli yıllarda yapılan kazılarda burada bir sütunlu yol ile asbisli kolosal yapı ortaya çıkarılmıştır. Öğretmen Evi ve Vergi Dairesi Kazılarından anlaşıldığı gibi buralardan çıkan sütunlu yol ,Thyaira akropolü olan bugünkü hastanenin bulunduğu tepeciğe gitmektedir.Tepe Mezarındaki Asbistli yapı kuzey-güney yönünde uzanmakta olup uzunluğu 43 metreyi bulmaktadır.yapının mimari tekniği 1S.4.yüzyılı belirtmekte olup dini bir yapı olduğu sanılmaktadır.Bunun dışında Ulucamii, Paşacamii, Şeyhisa cami ve yeni Gülruh Camii ile Hashoca Mahallesindeki Türkiye’nin ilk kütüphanelerinden olan Zeynelzade Kütüphanesi tarihi ve turistlik yerlerdir.Akhisarın yakın çevresinde ise Khliara (kırkağaç), kalamos (gelenbe), yortan (bostancı) höyüğü, nakrasa (ilyaslar), Apollonis (mecidiye), Hierokemo (beyoba) gibi yerler sayılabilir. İlçemizin tek düzenli festivali Çağlak Festivalidir ve mayıs ayında yapılmaktadır.

EKOMOMİ

Akhisar, verimli ovalar üzerinde kurulmuş tarım ve ticaret şehridir.Verimli arazilerinde hemen hemen her türlü sebze ve meyve yetişmektedir.Ancak en önemli endüstri bitkisi tütündür.Tütün neredeyse Akhisar ile özleşmiştir.Fakat son yıllarda zeytinde öne çıkmaya başlamış ve Akhisar 5 milyon zeytin ağacıyla ülkemizin en büyük sofralık zeytin üreten merkezi haline gelmiştir.

Akhisar’ın toplam tarım alanı 80.030 hektardır. Bu tarımsal alandan 2000 yılında toplam 144.560.700.000 TL. girdi sağlamıştır.

Tarım dışında Akhisar Ekonomisine yön veren sektörler Ticaret,Küçük Sanayi ve Sanayi diye sıralayabiliriz.

AKHİSAR VE ZEYTİN

Akhisar İlçesi ekonomisi tarıma dayalı sanayi konusunda ciddi çalışmaların yeni başladığı 83.329 (2000 nüfus sayımına göre) merkez nüfuslu kasaba ve köyleri ile 170.000 nüfuslu bir ilçedir.

Bugüne kadar adını tütüncülüğüyle duyuran ilçemiz son yıllarda hızla gelişen zeytincilik sektörü ile ülke ekonomisinde gereken yeri almıştır.İlçemizde 5 milyon üzerinde (2004 yılında 4.825.000 meyve veren 452.000 meyve vermeyen ağaç)zeytin ağacı bulunmaktadır.

Özellikle son 15 yılda artan zeytin alanları İlçemizde 2004 yılı itibariyle 29.400 hektardır. Yaklaşık 70 bin ton zeytin üretilmektedir.Bu üretilen zeytinin 50 bin tonu yemeklik, 20 bin tonu ise yağlıktır.

İlçemiz zeytinciliğinin en önemli özelliği diğer beldelerden farklı olarak çeşitli cins zeytin yetiştirilmesi ve zeytin çeşitlerinin sofralık olmasıdır. Başta yeşil olarak değerlendirilen domat çeşidi ile yeşil ve siyah olarak değerlendirilen Edremit çeşidinden başka Akhisar’a özgü siyah çeşit Uslu ve son yıllarda olağanüstü gelişme kaydeden Trilye çeşidi ile zeytin zenginliği mevcuttur.Yağlık olarak bu çeşitlerin Salamura olmayacak vasıftaki küçük daneler değerlendirilmektedir.

İlçemiz yeşil zeytin salamuralık yönüyle Türkiye üretiminin yüzde 70 ini, siyah zeytinde de yüzde 20 lik kısmını karşılamaktadır.Ancak önümüzdeki yıllarda ülke üretimindeki siyah salamuracılıktaki payı hızla artacaktır.Çünkü ilçemizin ekonomisi toprakla iklim faktörleri Trilye çeşidine çok uygun ve Pazar değerinin memnuniyet verici olması nedeni ile dikim sahaları hızla artmaktadır.

İlçemiz ve çevresi zeytincilikte Türkiye’deki en modern zeytin bahçelerine sahiptir.Üreticilerimiz zeytinlerini usulüne uygun budamakta, gübrelemekte, ilaçlamakta, damlama sulama yapmakta, gübre atmadan toprak, yaprak, su tahlili yaptırmak suretiyle makro elementlerinin yanında mikro element noksanlıklarına karşıda tedbir almaktadır. İlçemizde Celal Bayar Üniversitesine bağlı Zeytincilik Meslek Yüksekokulu açılmış, Zeytincilik sektöründe kalifiye eleman ihtiyacını karşılamaya başlamıştır.